ضرب المثل های شیرین دارابی
جلیل سلمان – وقتی با پدر بزرگ ها و مادربزرگ های دارابی هم صحبت شوید احتمالا یکی از ضرب المثل های زیر را از آنها بشنوید که البته امروزه کمتر مورد استفاده مردم داراب قرار می گیرند. بخشی از ضرب المثل های شیرین دارابی از کتاب ” آداب و رسوم داراب” نوشته «اقدس مقدسی» در […]
جلیل سلمان – وقتی با پدر بزرگ ها و مادربزرگ های دارابی هم صحبت شوید احتمالا یکی از ضرب المثل های زیر را از آنها بشنوید که البته امروزه کمتر مورد استفاده مردم داراب قرار می گیرند.
بخشی از ضرب المثل های شیرین دارابی از کتاب ” آداب و رسوم داراب” نوشته «اقدس مقدسی» در ادامه می آید.
خوبه والا ! بَچه ش اَ بَچه م بزنه پیر شه ، بَچه م اَ بَچه ش بزنه کور شه.
***
اگه صد سال اَ بی گوشتی بمیرم
کــلاغِ دورِ قـــبرســـتون نگـــــــیرم
( اَ:از / بی گوشتی: نداشتن گوشت)
***
آب دَرِ خونه شَلی یَه.
قدر ناشناسی از وسایل و دارایی خود.
(آب جلو خانه گل آلود است.)
***
اگه دندون نباشد، نون توان خورد
مصیبت آن بود که نون نباشد
***
اگه از دل نداری دوست ما را
به قربون محبت های زبونیت
***
اگه بنده خواب است و نادون
خدا می دونه روغنِ کی به چراغون؟
(کی: چه کسی / چراغون : چراغ ها )
***
اگه شیر و شکر نوشی به غربت
به مانند گدایی در وطن نیست
***
بیچاره اگر مسجدِ آدینه بسازد
یا طاق فرود آید و یا قبله کج آید
(ایراد بی مورد گرفتن از افراد)
***
اگه هَمَی مرغی بود انجیرخوار
تا حالا نبود یَه ی انجیری اَ سرِ دار
(اگر همه مرغان انجیرخوار بودند تا حال یک دانه انجیر بر درختی نبود)
***
فلانی چاه پای دریا زده.
(با خانواده متموّل ازدواج کرده)
***
دیدگاهتان را بنویسید