آیا «جاویدی» و «سعدی» قربانی “چشم” نگفتن می شوند؟

شورای عالی انقلاب فرهنگی روز ۱۴ تیر سال ۹۱ مصوبه ای مبنی بر نامگذاری این روز به نام شهرداری ها و دهیاری ها داشت؛ این روز در تقویم ملی ایرانیان ثبت شده است و فرصت مناسبی برای بررسی کارکرد شهرداری ها و دهیاری ها است.

شهرداری داراب در یکسال اخیر با عملکرد قابل توجه و قابل اندازه گیری نشان داده در همین شرایط سخت اقتصادی هم می توان با بهره گیری از نیروی انسانی توانمند، نظم دهی مالی، جلوگیری از هزینه های اضافی و افزایش درآمد های پایدار کارهای شاخصی انجام داد.

امروز اکثر شهروندان منصف بر عملکرد قابل قبول شهردار جوان داراب اذعان دارند و عملکرد وی در نقطه نقطه جنوب، مرکز و شمال داراب را تحسین می کنند هر چند که هنوز وضعیت شهر ایده آل نیست و جا برای کار بسیار باقی مانده است.

اما برخی این تلاش ها را بر نمی تابند و توپخانه تخریبشان را روی شهردار و فرماندار تنظیم کرده و شب و روز در تلاش برای تغییر مدیران این چنینی هستند چرا که درخواست هایشان انجام نشده و جنس درخواست هایشان با انتقادات منصفانه مردمی که دنبال توسعه و حل مشکلات هستند فرق دارد.

جاویدی و سعدی باید بروند تا بله قربان گوهایی سرکار بیایند که «سمعا و طاعتا» باشند یعنی وقتی میگویی فلانی را به عنوان مسئول فلان قسمت یا اداره معرفی کن فقط بگوید چشم! یا به شهردار بگویی به فلان کس فلان امتیاز بده، همه قوانین را زیر پا بگذارد و بگوید چشم! آسفالت و عمران آبادانی زیاد مهم نیست اما «چشم» خیلی مهم است!

اما این استانداری فارس و دستگاه های نظارتی هستند که بایستی با چشم و گوش باز فضا را رصد کرده و منافع عموم مردم را در نظر بگیرند و تسلیم فشارها برای «چشم» گفتن نشوند چرا که تغییر اجباری «جاویدی» با این عملکرد درخشان و تغییر «سعدی» که توانسته ضمن حفظ استقلال دولت، مدیران اجرایی را شبانه روزی پای کار مردم بیاورد، جز پمپاژ ناامیدی به جامعه و رضایت چند نفر خاص نتیجه دیگری ندارد.