پهلوان بهار از ورزش زورخانه ای داراب می گوید؛ عشق مولا علی نگذاشت از هدفم دست بکشم

ورزش زورخانه ای داراب که در سال های اخیر جوانان ورزشکار زیادی را پرورش داده است فراز و نشیب های زیادی را به خود دیده تا اینکه امروز یکی از بزرگ ترین سال های ورزشی این رشته در شهرستان داراب وجود دارد.

 پهلوان “محمد رضا بهار” یکی از کسانی است که زحمات زیادی را برای ورزش زورخانه ای داراب کشیده و می توان گفت اگر امروز سالن مولای متقیان داراب وجود دارد مرهون تلاش های این باستانی کار قدیمی است. پهلوان بهار متولد محله ریگ آباد داراب بوده که از ۱۵ سالگی به ورزش زورخانه ای روی آورده و شغل اصلی وی بنایی و کاشی کاری ساختمانی است.

به مناسبت سالروز شهادت حضرت علی (ع) وی در یک گفتگوی صمیمی با خبرنگار آژانس خبری داراب «داراب نا»، پیگیری های انجام شده برای ساخت زورخانه را روایت کرده است که در ادامه می آید.

پهلوان بهار از گذشته ورزش زورخانه ای می گوید

در سال ۱۳۶۸ حمام توکلی با سفیدکاری، ساخت پله و غیره برای ورزش زورخانه ای آماده شد. ساختمان برای حمام طراحی شده بود و ما آن را به گود زورخانه تبدیل کردیم. چهار سال در این مکان ورزش کردیم اما دارای پله های زیادی بود و هیچ استانداردی نداشت.

حمام توکلی ظرفیت حداکثر ۱۰ نفر ورزشکار داشت و کسی نمی توانست برای تماشا به آنجا بیاید ضمن اینکه اصلا هوا آنجا رد و بدل نمی شد و حالت خفگی داشت. خلاصه برای این کار ساخته نشده بود برای همین جرقه ساخت سالن جدید به ذهنم رسید اما هیچ وقت فکرش را هم نمی کردم که چنین سالنی ساخته شود.

ساخت سالن زورخانه مولای متقیان از چه سالی آغاز شد؟

در زمان ریاست آقای موحد در اداره تربیت بدنی یک اتاق داشتیم و سال ها همانجا ورزش کردیم. بعد از آن برای ساخت زورخانه جدید درخواست دادم و دوندگی های اداری شروع شد تا اینکه بالاخره در سال ۱۳۸۲ مراسم  کلنگ زنی برگزار شد. سالن جدید ابتدا کنار سالن حجاب و نزدیک میدان کلنگ زنی شد حتی مراسم هم برگزار کردیم اما مخالفت شورا مانع ساخت شد.

اعضای شورا دو ماه بعد از کلنگ زنی عوض شدند و با ساخت زورخانه در آنجا مخالفت شد. گفتند جلوی درختان را می گیرد و باید در جای دیگری ساخته شود. خیلی پیگیری کردم که سالن در همان مکانی که کلنگ زده شده بود ساخته شود حتی در فرمانداری کتک هم خوردم اما فایده ای نداشت.

بالاخره با کمک آقای کمانی که آن زمان مدیر کل اداره تربیت بدنی بود زمین فعلی را در استادیوم به ما دادند. سال ۸۲ کلنگ زنی کردیم اما از سال ۸۶ ساختش شروع شد.اولین کسی که برای ساخت زورخانه کمک کرد خیر محترم آقای حاج رضا معمار بود که مبلغ یک میلیون تومان کمک کرد و شالوده سالن را اجرا کردیم. سالن را در اسفند سال ۸۹ افتتاح کردیم و زورخانه مولای متقیان امروز بزرگترین زورخانه استان فارس است.

عشق مولا علی نمی گذاشت از هدفم دست بکشم

در ابتدا می گفتند برای داراب یک زورخانه کوچک بس است اما گفتم باید یک سالن بزرگ باشد که وقتی مُردم بگویند خدا پدر بهار را بیامرزد! البته خانواده ام خیلی سختی کشیدند. همسرم از اینکه سر کار نمی رفتم و تمام وقتم را برای ساخت زورخانه گذاشته بودم گلایه مند بود اما عشق مولا علی نمی گذاشت از این کار دست بکشم و باید به هدفم می رسیدم.

از ۱۵ سالگی که ورزش زورخانه ای را شروع کردم یکی از آرزوهایم این بود که روزی داراب یک سالن برای ورزش باستانی داشته باشد. خدا را شکر در حال حاضر حدود ۷۰ ورزشکار در سالن مولای متقیان داراب ورزش می کنند.

پهلوان بهار در پایان گفتگو از همکاری و تلاش های میرزا محمد مشکین فام پهلوان داراب، آقای موذنی، مرحوم حاج داود وکیلی نژاد، سید رضا کمانی و ابوالفضل موحد روسای اسبق تربیت بدنی داراب قدردانی کرد.