گزارش خبرگزاری مهر از جانباز روشن دل دارابی عازم کربلای معلی

اربعین در راه است و شلمچه رونقی دوباره یافته است. همه به این مرز مقدس آمده‌اند از سراسر ایران، با هر توان و از هر نژادی، اما باهدفی واحد و اعتقادی یکسان. همه آمده‌اند تا راهی شوند به‌ سوی کربلا.

نرسیده به مرز شلمچه، مردم به انتظار رسیدن اتوبوس خط واحد ایستاده بودند. زائران حسینی آمده بودند تا از اینجا روانه کربلا شوند. در میانه جمعیت پیرمردی کهن‌سال با لهجه‌ای جنوبی نظرم را جلب می‌کند، اهل بوشهر است و گوش‌هایش سنگین .

خوب متوجه حرف‌های اطرافیان نمی‌شود. از همراهانش که درباره او سؤال می‌کنم و از چگونگی هموار کردن این راه صعب و طولانی، از چگونگی انرژی گرفتن از فضای معنوی ایجاد شده باوجود ناشنوایی و عدم درک صداهای اطراف ،پاسخی این‌گونه دریافت می‌کنم: «در کاروانمان فرد نابینایی هم هست. این مرد که هم ‌چشم‌هایش می‌بیند و هم عصا زنان قادر به رساندن خود به مقصد است اما او نابینا است».

گفتند عشق به آقا، مرد و زن و پیر و جوان، سالم و بیمار نمی‌شناسد، اکسیر عشق اهل‌بیت (ع) معجزه می‌کند. با شوق عجیبی اطراف را به امید یافتن فرد روشندل جستجو می‌کنم که در پاسخ می‌شنوم وی با اتوبوس قبلی به سمت مرز رفته است.

گفتگوی ما با رسیدن خط واحد خاتمه می‌یابد. همه با شوقی عجیب به‌سوی اتوبوس می‌روند و صدای نوحه پخش‌شده از بلندگوها در صدای همهمه افراد گم می‌شود. در محوطه پایانه در محدوده خدمات‌رسانی سازمان منطقه آزاد اروند، خیلی اتفاقی پیرمرد را پیدا کردم که عصابه‌دست در میانه محوطه ایستاده است.

مردی که اگر چه سیاهی چشمانش سفید است اما درس بصیرت را به نسل‌ها تدریس می‌کند. جلوتر می‌روم و سلام می‌کنم . با شگفتی پاسخ سلامم را می‌دهد. خود را معرفی می‌کنم، قدری درنگ می‌کند و کمی بعد لبخندی شیرین بر لبانش نقش می‌بندد.

ردی از برف

سید سعید کمانی مردی که چشم‌ها و موهایش هر دو ردی از برف‌های زمانه دارد می‌گوید: برای دومین بار است که به‌قصد زیارت از داراب استان فارس می‌آیم». او که قبلاً هم در زمان دفاع مقدس در منطقه شلمچه بوده، می‌گوید: «نور چشمانم را در جبهه تقدیم کرده‌ام و زیبایی‌های اربعین را با چشم دل می‌بینم.

وی با اشاره به طولانی بودن مسیر تا کربلا، عنوان می‌کند: مسیر ۸۰ تا ۹۰ کیلومتر است. رفتنش سخت است اما خدا هست، دوستان هم کمک می‌کنند.

کمانی بیان می‌کند: آنچه در اربعین اتفاق افتاد و سختی‌هایی که اهل‌بیت و خاندان امام حسین (ع) تحمل کردند بسیار بیشتر از طی مسیر تا کربلا است. این سختی‌ها تنها ذره‌ای از سختی‌های آن بزرگان است.

وی ادامه می‌دهد: آن‌هایی که پیاده به زیارت کربلا می‌روند هدفشان این است که گوشه‌ای از مشقت‌هایی را که اهل‌بیت (ع) متحمل شدند را بر خودشان هموار کنند.

این زائر روشندل به زیبایی‌های موجود در مسیر منتهی به کربلا از مبدأ تا مقصد اشاره می‌کند و می‌گوید: در کل مسیر عنایات خداوند و اباعبدالله (ع) مشاهده می‌شود. این حرف من نیست. هر کس که این مسیر را می‌رود با اعتقاد می‌گوید که کمک خداوند تا چه اندازه در این مسیر وجود دارد و خداوند تا چه میزان پشت این‌همه زیبایی اربعین قرار دارد.

وی، این سفر را سرشار از زیبایی‌هایی از جنبه‌های مختلف می‌داند و می‌افزاید: این مسیر لحظات بسیار زیبایی دارد و مواردی که از عنایت امام علی (ع) و امام حسین (ع) دیده می‌شود. روحیه‌ای که انسان می‌گیرد زمانی که متوجه می‌شود عنایات این بزرگان شامل حالشان شده است، نهایت زیبایی‌هاست.

میزبانی خوب عراقی‌ها

کمانی، خدمت‌رسانی و میزبانی شایسته عراقی‌ها را به‌عنوان دیگر نماد زیبایی این سفر عاشقی برمی‌شمارد و می‌گوید: رفتاری که عراقی‌ها دارند چگونگی پذیرایی و در طبق اخلاص گذاشتن هر آنچه دارند برای زائران، نیز امری بسیار زیبا است.

وی در ادامه بیان می‌کند: حضور این‌همه زائر بعد دیگری از قضیه است. اینکه این‌همه عاشق با چه اعتقاد و ایمانی حرکت می‌کنند و مسیر را تا کربلا پیاده می‌روند نیز امری زیبا و از عوامل تقویت اسلام است.

این زائر روشندل دارابی شرکت در مانور عظیم تشییع را عاملی مهم برای تقویت و تحکیم بنیه اسلام می‌خواند و تصریح می‌کند: مانور اربعین نماد وحدت است و حرکت این زائران به‌سوی کربلا را می‌توان محکم‌ترین ضربه برای کسانی که می‌خواهند اسلام را محو کنند قلمداد کرد.